ارزیابی آسیب پذیری آبخوان میمه به نیترات با استفاده ازGIS و روش های آماری

آب زیرزمینى اصلى ترین منبع آب شرب در اکثر شهرها و روستاهاى ایران مى باشد و آلودگى نیترات به عنوان یکى ازشایع ترین آلودگیهاى آب زیرزمینى در ایران سلامت مردم را تهدید مى کند .منشاء نیترات در آب زیرزمینى به طورعمده از مواد غیر آلى مانند کودهاى شیمیایى و آلى مانند فضولات انسانى وحیوانى و مواد آلى موجود در خاک مى باشد. مطالعات کیفیت آب در برخی از شهرهای کشور نشان داده است که غلظت نیترات در چاه های آب شهرهایی مانند تهران، مشهد و اراک از حد استاندارد بیشتر می باشد. در استان اصفهان نیز در برخی از شهرستان ها خطر آلودگی چاه های آببه نیترات وجود دارد. محدوده مطالعاتی میمه یکی از محدوده های اصلی حوضه آبریز گاوخونی کشور ایران بوده که درشمال غرب این حوضه آبریز قرار دارد، وسعت این محدوده بالغ بر /5 2064 کیلومترمربع می باشد. گزارش مطالعات آبهایزیرزمینی دشت میمه درسال 1392 نشان می دهد که منا بع آب میمه را جمعا 178 حلقه چاه و 86 رشته قنات و 41دهنه چشمه تشکیل میدهند. برداشت نمونه به منظور انجام آزمایشات از قبیل اندازه گیری پارامترهای PH ، EC و غلظت نیترات در آزمایشگاه و در صورت لزوم آنالیز جذب اتمی فلزات سنگین می باشد. نتایج حاصل از مدل دراستیک که تقریبا کاملترین شاخص برای ارزیابی نیروی آسیب پذیری آبهای زیرزمینی است، نشان میدهد که آسیب پذیری آبخوان میمه در دو محدودهی آسیب پذیری کم و متوسط به ترتیب با نسبتهای /76 و 44/ 24 55 درصد قرار میگیرد.