فهیمه فدائی جزی - دانشجوی جغرافیا برنامه ریزی شهری گرایش نوسازی بهسازی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان
محمدحسین فتحی - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی ،دانشگاه محقق اردبیلی
حمیدرضا عسگری - دانشجوی جغرافیا برنامه ریزی شهری گرایش نوسازی بهسازی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان

گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته ، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابه جایی ساکنان و کاربری های شری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابه جایی ، به تدریج سبب شد تا بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی – اقتصادی خود را از دست بدهند و به سمت رکود و فرسودگی گرایش یافته اند . محدوده خیابان میرداماد شهر نجف آباد که به عنوان منطقه مورد مطالعه این تحقیق انتخاب شده است . از قاعده فوق مستثنی نبوده و در زمره بافت های فرسوده کشور محسوب می گردد.هدف اصلی پژوهش حاضر ، ارزیابی عوامل درونی و بیرونی بافت فرسوده خیابان میرداماد می باشد . هدف دیگر این تحقیق شناسایی ساختار فضایی – کالبدی ، مسائل و مشکالت موجود بافت فرسوده و ارائه راهبردها و پیشنهادهای برایرفع مشکالت است . نوع پژوهش حاضر کاربردی است و روش تحقیق به صورت اسنادی – تحلیلی پیمایشی است ؛ بدینصورت که در مراحل نخستین از روش اسنادی ومطالعات کتابخانه ای استفاده شده ، در نهایت از روش تحلیلی SWOT برای تحلیل نظامند محیط داخلی و محیط خارجی محدوده مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفت ، راهبردهایی جهتساماندهی بافت محدوده ارائه شد. با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها نتایج تحقیق نشانگر آن است که مراکز مذهبیفراوان بهترین نقاط قوت ، وجود زمین های بایر فروان در محدوده و مشکالت ناشی از آن ، معابر بدون کف سازیمناسب ، عدم وجود پارک و فضای سبز و عدم وجود مراکز ورزشی و گذراندن اوقات فراغت به عنوان بالاترین نقاط ضعف، وجود کاربری های اداری تجاری فراوان در مجاورت محله به عنوان باال ترین فرصت و عرض کم معابر در مجاورتمحدوده به عنوان بالاترین تهدید شناسایی شده است و درنهایت راهکارهای مناسب در جهت برنامه ریزی صحیح برای ساماندهی بافت فرسوده خیابان میرداماد ارائه شد .

ساماندهی ، بافت فرسوده ، خیابان میرداماد ، SWOT