سمیرا سادات رضوی فردوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی سیستم های اقتصادی، دانشکده صنایع و مدیریت، دانشگاه صنعتی شاهرود

هدف اصلی این مقاله بررسی اثر نوآوری بر دستمزد نیروی کار در صنایع با تکنولوژی بالا ایران است. برای این منظور داده های مربوط به کارگاه های صنعتی ۱۰ نفر کارکن و بیشتر بر اساس کدهای چهاررقمی طبقه بندی ISIC و بر اساس ۱۰ کد صنعت با تکنولوژی بالا ایران، طی سال های ۱۳۷۶ - ۱۳۹۰ و مدل اقتصادسنجی با استفاده از نرم افزار STATA12 و بر مبنای رویکرد پانل دیتای ایستا تخمین زده شده است. در این مطالعه علاوه بر اثر شدت هزینه های تحقیق و توسعه اثر برخی دیگر از متغیرهای تأثیرگذار بر دستمزد نیروی کار در صنعت مانند سطح تحصیلات، مهارت و جنسیت نیروی کار و مالکیت خصوصی بنگاه ها در نظر گرفته می شود. نتایج حاصل حاکی از اثر قابل توجه مثبت و معنادار مالکیت خصوصی بنگاه ها بر دستمزد نیروی کار و همچنین اثر مثبت و معنیدار شاخص های سطح تحصیلات دانشگاهی، مهارت و جنسیت بر دستمزد است. اما شاخص R&D که معرف نوآوری در صنعت است اثری منفی و معنیدار بر سطح دستمزدهای نیروی کار دارد

هزینه های تحقیق و توسعه R&D. دستمزد نیروی کار، صنایع با تکنولوژی بالای ایران، رهیافت داده های تابلویی