اسماعیل سلیمانی - عضو هیئت علمی پردیس ادیان و مذاهب قم
مسعود رئیسی - کارشناسی ارشد رشته الهیات گرایش ادیان و عرفان، دانشگاه تهران
هادی ساکت - کارشناسی ارشد رشته الهیات گرایش ادیان و عرفان، دانشگاه تهران

ریاضت در عرفان اسلامی عبارت از تهذیب نفس و روح برای رسیدن به کمال حقیقی است.درواقع ریاضت در زندگی معنوی یک نوعمفتاحی برای سعادتها و کیمیاى همه انسان ها فرآهم می آورد.همچنین می توان آن را نوعى آمادگى براى سلوک معنوى دانستکه ریاضت مبتنی بر شریعت همواره در عرفان عملی مورد تاکید قرار گرفته است.هدف از ریاضت تقرب به خداوند و تقوا، ورع ورعایت ادب هر چه بیشتر در بندگی خداوند است. از این روی ما در این پژوهش به بررسی مفهوم ریاضت در عرفان اسلامی و آثارتربیتی آن پرداخته و آن را در رابطه با مراقبه و محاسبه نفس و آثار آن در تربیت انسان، همچنین در هفت مقام عرفانی بیان داشتهایم، در نهایت به این نتیجه رسیدیم که ریاضت در عرفان مقدمه تمام مراحل و مقامات عرفانی است

ریاضت، عرفان، نفس، مراقبه، سلوک