چگونگی توجه به جنبه های ظلم ستیزی و دادگری در شاهنامه فردوسی
عنوان مقاله: چگونگی توجه به جنبه های ظلم ستیزی و دادگری در شاهنامه فردوسی
شناسه ملی مقاله: ICMHCONF02_372
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی در سال 1395
شناسه ملی مقاله: ICMHCONF02_372
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه مینا - دکتری زبان و ادبیات فارسی و مدرس پردیس شهید باهنر شیراز
خلاصه مقاله:
فاطمه مینا - دکتری زبان و ادبیات فارسی و مدرس پردیس شهید باهنر شیراز
یکی از منظومه های حماسی که توانسته است؛ برای خود مخاطبان زیادی در جهان پیدا کند و هرگز به کهنگی نگراید؛شاهنامه فردوسی است. تفاوت این منظومه حماسی با دیگرحماسه ها، تنها به جهت ظاهر آنها نیست؛ بلکه به علت توجه بهویژگیهای اخلاقی متفاوت، مانند پند واندرز ،حکمت و ... است که همواره فردوسی در خلال بیان داستانها و جریانهایپهلوانی، توجه خوانندگان را به آنها معطوف داشته.در این مقاله به صورت توصیفی و تحلیلی به اشعاری میپردازیم که فردوسی در آنها همه ی افراد را سفارش به عدل و دادو نبرد علیه ظلم و بیدادگری کرده است. این اشعار یا از زبان پادشاهان نیکوخصالی است که معتقدند تنها برای احقاق حقمحرومان، خود را ملزم به حکومت داری و سلطنت دانسته اند و یا از زبان پهلوانانی است که اگر به نبرد دشمنان میروند و یادر جنگی شرکت میکنند؛ هدفشان تنها دربردارنده انتقام یا کینه جویی شخصی نیست؛ بلکه هدف آنها مقابله با بیداد وبرپایی دنیایی است که میخواهد بدیها و پستیها را جانشین خوبیها و دین بهی کند. درادامه به عواقب شومی میپردازیمکه فردوسی معتقد است؛ گریبانگیر ظالمان و کسانی خواهد شد که به دادگری و عدالت، بیاعتنا بوده اند. پس میتوان به اینمهم دست یافت که وجود مفهوم ظلم ستیزی در بیشتر اشعار فردوسی میتواند ریشه در اعتقادات دینی او داشته باشد
کلمات کلیدی: فردوسی، منظومه های حماسی، عدل و داد، ظلم ستیزی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/549957/