ژیلا ساجدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تکنولوژی آموزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
علیرضا اشرف آبادی
نسرین محمدی

پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر به کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر راهبرد مدیریت منابع یادگیری خودتنظیمی فراگیران انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده، جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آمورزان دبیرستان سماء مقطع دوره دوم تشکیل داده اند که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش هم شامل دو کلاس از مقطع دوم تجربی بود که به صورت در دسترس انتخاب گردیده اند. تعداد دانش آموزان هر کلاس 18 نفر و تعداد کل نمونه 36 نفر بودند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. همچنین برای اندازه گیری راهبرد های مدیریت منابع یادگیری خودتنظیمی آزمودنی ها از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990) استفاده شده است. درابتدای ترم از هردو گروه در شرایطی یکسان پیش آزمونی به عمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت یک ترم در معرض متغیر مستقل قرار گرفت و درنهایت در پایان ترم جهت بررسی تغییرات حاصله پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. برای تحلیل داده های به دست آمده از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان داد که راهبرد های مدیریت منابع یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که کارپوشه الکترونیکی یکی از ابزارهای یاددهی، یادگیری و سنجش است که در آن یادگیرندگان به فعالیت بیشتر ترغیب شده و درنهایت به موفقیت های بیشتری در یادگیری و مهارت های مربوط به آن نائل می شوند.

سنجش؛ کارپوشه الکترونیکی، راهبردهای مدیریت منابع انسانی، یادگیری خودتنظیمی