بررسی اثرات تفاله ساقه نیشکر به همراه پوزولان میکروسیلیس بر خواص مکانیکی و پایداری بتن معمولی سازه ای

امروزه مصرف مواد ضایعاتی در ساختار بتن راهی برای حل مشکلات زیست محیطی و مشکلات مرتبط با مدیریت بازیافت می باشد. یافتن جایگزینهای مناسب برای سنگدانه های مصرفی در بتن و در این زمینه استفاده از منابع و مصالح طبیعی و در راس آنها ضایعات ومواد اضافی کشاورزی میتواند ایده بسیار کارآمد و پرثمری باشد. باگاس تفاله ای است که پس از استخراج شکر از نیشکر، حاصل می شود که حدودا 30 تا 35 درصد وزن نیشکر را تشکیل می دهد. تولید متوسط نیشکر در هر هکتار حدود یکصد تن می باشد و بر اساس تجربیات به دست آمده، پس از استحصال شربت از نیشکر، حدود 32 تن باگاس از هر هکتار به دست می آید. در تحقیق حاضر برای ساخت بتن معمولی سازه ای از باگاس نیشکر جایگزین بخشی از درشت دانه(شن) و پوزولان میکروسیلیس استفاده شده است. در این بررسی 5 طرح اختلاط با جایگزینی باگاس به جای بخش درشت دانه با درصد های (2.5، 5، 7.5، 12.5،10) ساخته شد و با نمونه شاهد مقایسه گردید. همچنین پس از تعیین میزان وزن مخصوص، کلیه طرح ها در سنین 7و28 روز مورد آزمایش مقاومت فشاری، کششی (تست برزیلی)، مقاومت در برابر ضربه و جذب آب حجمی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد با افزایش درصد تفاله نیشکر جایگزین سنگدانه میزان مقاومت فشاری و جذب آب به ترتیب کاهش و افزایش محسوسی خواهند داشت. نتایج مربوط به مقاومت در برابر ضربه برای بتن با حداکثر 10 درصد جایگزینی مطلوب به نظر می رسد.

Keywords:

مواد ضایعاتی , پوزولان میکروسیلیس , باگاس , مدیریت بازیافت , محصولات زائد