پریسا مشایخی - دانشجوی دانشگاه علامه محدث نوری
علی محمدزاده - استادیار دانشگاه علامه محدث نوری

با توجه به اینکه با مرگ انسان بسیاری از حقوق وی قطع میشود و او تکویناً فاقد هر گونه اختیار و توانایی و تسلط نسبت به خویش میگردد و همچنین از جهت شرعی و عرفی رعایت احترام میت و حفظ حرمت او واجب میباشد، در این جستار به بررسی این مسأله میپردازیم کهانسان اختیار تصمیم گیری در رابطه با برداشت و اهدا کردن عضو خود به دیگری را دارد و میتواند در این باره وصیت کند. همچنینحق اولیاء میت نسبت به جسد مولیعلیه در این رابطه چگونه میباشد. در رابطه با بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنها مسلم است موافقت شده است و وصیت بیمار یا موافقت ولی میت را شرط دانسته است. بین دیدگاه موافقین برداشت عضو از میت بنا بر وصیت وی، و دیدگاه مخالفین این کار، از نظر مبنایی، اختلاف ماهوی و تفاوت ریشهای یافت میشود. به نظر میرسد،اذن اولیاء میت کاشف از اذن و رضایت صاحب عضو میباشد، لذا این اذن نافذ و معتبر بوده، به عنوان مجوز برداشت عضو محسوب میشود

وصیت، موصی، اهداء عضو