فریدون ناهیدی آذر - استادیار گروه معماری،واحد شبستر،دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
ابراهیم زینالی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد عجبشیر، دانشگاه آزاد اسلامی ،عجبشیر، ایران

کودکان به عنوان سرمایه های معنوی هر جامعه از ارزش والائی برخوردارند، حضوردرکانون گرم صمیمی خانواده زمینه را برای تعالی آنان فراهم می آورد. اما در صورتی که شرایط مناسب، برای تربیت شان فراهم نباشد صدمات جبران ناپذیری هم برای کودک و هم برای جامعه همراه خواهد بود.طراحی پناهگاهی بهشت گونه و امن برای این کودکان بطوریکه محیطی صمیمی واحساس خانه را برایشان تداعی کند ازمهمترین اهداف این پژوهش است این مجموعه سعی دارد موقعیت هایی شبیه زندگی خانواده های معمولی رابرای کودکان بی سرپرست فراهم کند و تاجایی که امکان دارد به تمامی جوانبی که در یک زندگی آرام و عادی و شاد تأثیرگذاراست بپردازد و با استفاده ازفرم های معماری فضایی نزدیک به محیط خانه خلق کند. به عقیده نگارنده در یک مرکز این چنینی علاوه بر توجه به سپری شدن زندگی روزمره باید به تربیت اجتماعی اطفال و سازگاری بیشترآنان با هم سالان شان و تعدیل اخلاقی و روانی آنها توجه شود.فضاهای عمومی مشترک نظیر مهدکودک،کتابخانه، سایت کامپیوتر و بازی های کامپیوتری،سالن بازی و ورزش،کلاسهای آموزشی و ارتباط بچه های مجموعه را با اجتماع پیرامون شان برقرار می کنند و تا حدود زیادی به رشد اجتماعی آنها کمک می کنند.دراین تحقیق از روش توصیفی وتحلیلی و همچنین از بررسی های میدانی استفاده شده است و نتیجه حاصل این است که ایجاد یک مرکز نگهداری ازکودکان بی سرپرست با استفاده از استانداردهای جهانی و مولفه های مکان یابی لازم و ضروری می باشد.

مرکز نگهداری، کودکان بی سرپرست، طراحی مجموعه، مولفه های مکانی واستانداردهای جهانی