توسعه و حل یک مدل بهینه سازی دو مرحله ای جهت انتخاب و زمانبندی پرتفلیویپروژه در شرایط عدم قطعیت

هر سازمانی بطور معمول نیازمند تصمیم گیری در رابطه با انتخاب و زمانبندی یک سبد پروژه از بین یک مجموعه از پروژه های کاندید است. از آنجا که در سازمانها معمولا منابع کافی برای اجرای تمامی پروژه های که پیشنهاد می شود وجود ندارد بنابراین وظیفه اصلی مدیریت انتخاب پرتفولیویی از پروژههاست که با منافع سازمان سازگاری بیشتری داشته باشد تصمیم نادرست در انتخاب، دو پیامد منفی به همراه خواهد داشت: از یک طرف منابع سازمان صرف پروژه های ضعیف و غیر استراتژیک شده و اتلاف منابع و زمان را به همراه خواهد داشت و از طرف دیگر سازمان سودی را که می توانست از صرف این منابع در پروژه های مناسب دیگر به دست آورد را از دست می دهد هزینه فرصت از دست رفته. بنابراین انتخاب بهترین پروژه ها که با اهداف سازمانی سازگاری بیشتر داشته باشد همواره یکی از دغدغه های مهم مدیران سازمانها می باشد از طرف در دنیای واقعی پارامترها و متغیرهای تصمیم گیری قطعی نبوده و این عدم قطعیت مساله انتخاب و زمانبندی را پیچیده تر می کند. در این مقاله یک مدل دو مرحله ای برای انتخاب پرتفولیوی بهینه در حالت فازی پیشنهاد شده، که در مرحله اول پروژه ها با توجه به معیارهای کمی و کیفی با استفادهاز روش تاپسیس فازی امتیازدهی شده و در مرحله دوم گزینه های با امتیاز بالاتر با توجه به محدودیتهای موجود انتخاب و زمانبندی می شود.

Keywords:

پرتفولیوی پروژه , تاپسیس فازی , مدل دو مرحله ای , انتخاب و زمانبندی پروژه , عدم قطعیت