ماجده موسوی اصل - دانشگاه شهید چمران اهواز

امروزه رشد فردگرایی، کاهش روابط چهره به چ هره و در مجموع کاهش همبستگی اجتماعی در درون شهرهای بزرگ،مسئلهای به نام بیهویتی و شکلگیری نابهنجاریهای اجتماعی در سطح جامعه شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل هویت بخش به محلات شهری ،سعی در تقویت همبستگی افراد در درون محلات را دارد تا ساکنان بتواند آسیبهای اجتماعی در سطح محله خود را کاهش دهند.برای رسیدن به اهداف تحقیق،از نظریه های جامعه شناختی( پروشانسکی،ایرلف،دورکیم،کارسادا وجانویتز) استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه شهروندان 18سال و بالاتر شهر اهواز میباشد از میان جامعه آماری این تحقیق 400 نفر از شهروندان از طریق نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند.ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه میباشد. یافتهها با استفاده از نرم افزار spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.مهمترین نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین متغیر های مستقل (هویت محله ای، دلبستگی) ومتغیر وابسته (میزان نابهنجاری -های اجتماعی وجود دارد.یافته ها نشان می دهد : که اگر هویت محله ای در محله افزایش یابد می تواند زمینه ای برای نظارت غیررسمی افراد در محله به وجود آورد که این خود مانع بروز رفتارهای نابهنجار در سطح محله خواهدشد

هویت محلهای، دلبستگی به محله مسکونی،نابهنجاریهای اجتماعی