طراحی الگوی مناسب برآورد تعداد بی خانمان های شهر تهران

بی خانمانی (کارتن خوابی) به عنوان یکی از نازیبا ترین پدیده های اجتماعی کلان شهرها همواره مورد توجه مسئولین حوزه برنامه ریزیشهری می باشد. بررسی این پدیده اجتماعی و پیامدهای ناشی از آن در شهر تهران یکی از مهمترین اهداف متولیان مربوطه در بخش هایدولتی برای کنترل مشکلات و معضلات ناشی از آن و برنامه ریزی صحیح و کلان در این خصوص می باشد. از آنجایی که مدل سازیریاضی و پیش بینی مبتنی بر آن در فرآیند برنامه ریزی بسیار موثر واقع می شود لذا در سال های اخیر، تعداد کثیری از محققان به بررسی،توسعه و افزایش دقت مدل های پیش بینی پرداخته اند. روش های مرسوم که در گذشته در زمینه پیش بینی به کار گرفته می شد عمدتاًشامل مدل های خطی ARIMA باکس و جنکینز بوده اند. فرض در استفاده از این مدل ها بر اساس همبستگی خطی بین مشاهدات میباشد. حال اینکه در دنیای واقعی این فرض برای توصیف ویژگی غیر خطی فرآیند های اجتماعی لزوماً مناسب نمی باشد. به همین دلیلروش هایی همچون شبکه عصبی که برای مدل سازی مسایل غیرخطی پیچیده مناسب هستند در سال های اخیر به عنوان یکی ازپرطرفدارترین روش ها در این حوزه شناخته شده اند. در این پژوهش به منظور پیش بینی تعداد بی خانمانان از الگوریتم شبکه عصبیمصنوعی MLP استفاده شده است و به منظور نمایش کارایی، مدل شبکه عصبی با مدل سری زمانی باکس و جنکینز مقایسه شده است.نتایج تحقیق نمایانگر این موضوع است که مدل معرفی شده کارایی قابل توجهی را برای پیش بینی این پدیده دارد.

Keywords:

برنامه ریزی و مدیریت شهری , مدل ریاضی غیر خطی , پیش بینی , مدل شبکه عصبی MLP , مدل سری زمانی ARIMA