بررسی کارایی منعقدکننده های پک، آلوم به تنهایی و توام در حذف کدورت آب خام رودخانه کارون

مرحله انعقاد و لخته سازی از مراحل اصلی تصفیه شیمیایی درتصفیه آبهای سطحی است. هدف از این مرحله حذف عوامل ایجادکننده کدورت (مواد معلق و کلوئیدی) است. این عمل در حال حاضرتوسط ماده شیمیایی پلی آلومینیم کلراید (PAC) به عنوانمنعقد کننده اصلی انجام می شود. در این پژوهش تعیین دوز و غلظتبهینه منعقد کننده های PAC و آلوم به تنهایی و توام در حذفکدورت آب خام رودخانه کارون، مرحله تصفیه شیمیایی (مرحلهانعقاد و لخته سازی) و مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از دستگاهجارتست انجام شد. نتایج نشان داد میزان تزریق 5/5 میلی لیتر از غلظت 1000ppm منعقد کننده PAC زاندمان حذف کدورت 50NTU را به 91/1 درصد و تزریق 5/5 میلی لیتر از غلظت 1000ppm آلوم راندمان حذف کدورت 50NTU را به 49/5 درصد رساند. زمانی که PAC عامل اصلی انعقاد است، دوز تزریقی 0/5 میلی لیتر آلوم و 5 میلی لیتر PAC با غلظت 1000ppm از منعقد کننده ها استفاده می شود و درصد حذف کدورت معادل 83/14 درصد می باشد و زمانی که آلوم عامل اصلی انعقاد است، از دوز تزریقی 0/5 میلی لیتر PAC و 5 میلی لیتر آلوم با غلظت 1000ppm از منعقد کننده ها استفاده از ترکیب پک و آلوم بهتر از استفاده از آلوم به تنهایی است. روش آنالیز داده ها و اعتبار سنجی داده ها روش Excel می باشد.

Keywords:

انعقاد , کدورت , آلوم , ولی آلومینیوم کلراید , تصفیه آب