محمدرضا جوادی - استادیار گروه منابع طبیعی، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران (نویسنده و مسئول مکاتبات)
نگار قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران

نوع و شدت فرسایش خاک در یک منطقه عموماً تابع شرایطاقلیمی، پستی و بلندی، خاک و کاربری اراضی می باشد که در اینمیان کاربری اراضی به دلیل نقش مؤثر انسان برآن، نسبت به دیکرفاکتورها، موثرتر است. تحقیق حاضر جهت بررسی ارتباط بینتغییرات کاربری اراضی و تولید رسوب در حوزه آبخیز کسکیلیان بهمساحت 68/339 کیلومتر مربع، واقع در شرق استان مازندران انجام شده است. در این تحقیق پس از تهیه نقشه کاربری اراضی در دورههای مختلف، ارتباطات بین تغییرات کاربری اراضی با تولید رسوبدر دوره های مقالعاتی، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایجنشان داد که در طی دوره های مختلف، سطح جنگل از طریقتخریب و تبدیل به زمین های زراعی در حاشیه مناطق مسکونیکاهش یافته و میزان رسوب برآوردی هر دوره نسبت به دوره هایقبل با تغییرات کاربری اراضی متفاوت می باشد. بیشترین تغییرات وسعت کاربری ها، مربوط به مقطع زمانی 1374-1350 بوده است، بطوریکه به میزان 16/33 درصد از وسعت کاربری جنگل کاسته شده و به میزان 87/78 درصد به مساحت کاربری زراعت افزوده شده است. همچنین نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد با ضریب همبستگی 0/36 بین افزایش کاربری زراعت و افزایش رسوب وجود دارد.

اراضی جنگلی، اراضی کشاورزی، تغییرات رسوب، حوزه آبخیزکسیلیان