تغییرپذیری تولید رواناب و رسوب معلق در مقیاس پلاتهای کوچک در حوزه آبخیز نومه رود

فرسایش خاک فرآیندی طبیعی و ژئومورفولوژیک بوده و عبارت ازجداشدن و انتقال ذرات خاک بوسیله عوامل فرساینده آب و باد میباشد. در هر منطقه شناخت استعدادهای بالقوه به منظور آگاهی ازمقادیر فرسایش و تولید رسوب امری ضروری می باشد. تحقیقحاضر در شمال ایران و در بخش جنوبی شهرستان نور واقع انجامشده است. در این پژوهش از تلفیق نقشه کاربری اراضی (مرتعی) ٬طبقات شیب ٬ جهت ٬ نوع خاک و ژئومورفولوژی ٬ نقشه واحدکاریبدست آمد. سپس درهر یک از واحدهای کاری ٬ مبادرت به اندازهگیری میزان رواناب و رسوب تولیدی حاصل از ایجاد رگباری با دورهبازگشت 20 ساله و تداوم 30 دقیقه ای توسط دستگاه شبیه سازباران در پلات 0/0625 مترمربعی و در سه تکرار گردید. پس از آن نتایج رواناب و رسوب تولیدی حاصل از بارانساز با استفاده از آنالیزواریانس مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل های آماری نشاندهنده معنی دار بودن اختلاف بین واحدهای کاری مختلف از نظرمقدار رواناب و رسوب در سطح 0/05 بوده است. بطورکلی در نقاطمختلف سطح کاربری مرتعی از نظر تولید مقادیر رواناب و رسوباختلاف قابل ملاحظه ای وجود دارد که شرایطی نظیر مقدار شیب-نوع لیتولوژی و نوع رخساره ژئومورفولوژی در این رابطه نقش دارند.

Keywords:

حوزه آبخیز نومه رود ٬ فرسایش آبی ٬ بارانساز ٬ رواناب و رسوب معلق , کابری مرتعی