صغری عبدی - دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی همزیستی با بیابان دانشگاه تهران
مهین حنیفه پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی همزیستی با بیابان دانشگاه تهران

گردشگری جغرافیایی یا ژئوتوریسم یکی از جدیدترین انواع برنامه ریزی ها و شاخه های گردشگری است که با مفاهیم جغرافیایی گره خورده است. دیدن انواع فرسایش های آبی، بادی، شیاری، خندقی و بازدید از گسل ها، غارنوردی و دیدن پدیده های استالاکتیتی و استالاگمیتی از دیدگاه زمین شناسی، بازدید از لایه بندی های مشخص روی ارتفاعات، مشاهده چین خوردگی ها و مخروط افکنه قسمتی از فعالیت های مربوط به ژئوتوریسم را تشکیل می دهد. همراهی مناطق ژئوتوریسمی با آثار تاریخی، سنگ نگاره ها و هنرهای صخره ای، مقبولیت و جذابیت آنها را دو چندان می کند. سنگ نگاره (حکاکی بر روی سنگ)، تصاویر و علامت های تصویری ایجاد شده بر روی سنگ با از بین بردن بخشی از سطح سنگ توسط حجاری، حکاکی و ساییدن سنگ می باشد که از کهن ترین آثار تاریخی و هنری بجار مانده از بشر هستند. تعداد آنها فقط در ایران به بیش از 21 هزار مورد می رسد که عمر بعضی از آنها به چهل هزار سال می رسد. اکثر این سنگ نوشته ها و تصاویر سنگی، در غارها، کوه ها، دره ها و ورودی غارها نگاشته شده اند. مطالعه، شناسایی و معرفی این سنگ نگاره ها و برپایی تورهای ژئوتوریستی برای دیدن این آثار علاوه بر معرفی هنر و فرهنگ کشور، می تواند درآمد قابل توجهی را به ارمغان آورد.

توریسم، ژئوتوریسم، کتیبه، سنگ نگاره، سنگ نوشته، هنرهای صخره ای