ارزش اقتصادی گردشگری ساحلی؛ کاربرد روش هزینه سفر فردی (مطالعه موردی؛ شهرستان بابلسر)

نواحی ساحلی برای انسانها جاذب و از پتانسییل لازم جهت جذبگردشگران برخوردار می باشد. در واقع گردشگری ساحلی از مهمترینزیر بخش های طیف گردشگری و به عنوان منبع جهت ارزش افزودهو درآمد در روستاها و شترهای ساحلی مورد توجه قرار گرفته است.با توجه به اهمیت زیست محیطی و گردشگری مناطق توریستی -تفریحی از جمله ساحل ، هدف مطالعه حاضر تعیین ارزش اقتصادیگردشگری ساحلی و برآورد تمایل به پرداخت گردشگران با استفادهاز روش هزینه سفر فردی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق توزیع وتکمیل 200 پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی بین گردشگراننوار ساحلی دریای خزر در شهرستان بابلسر جمع آوری گردید. تجزیهو تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار STATA و مدل آماریپواسون انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که متغیرهای سن، سفر درشش ماه اول سال، سطح درآمد و مخارج زندگی فردی و هزینه سفردر سطح 1 درصد معنی دار شدند. همچنین متغیر هزینه سفر دارایعلامت منفی بوده و تأثیر معکوسی بر تعداد بازدیدهایبازدیدکنندگان داشته است. بر اساس نتایج بدست آمده متغیرهایجنسیت، تعداد اعضای خانوار، سطح تحصیلات و نگرش زیستمحیطی افراد مورد مطالعه از نظر آماری بر تعداد بازدید آنها از ساحلدریای بابلسر بی تاثیر بوده است. در نتایج میزان تمایل به پرداختبرای بازدید از ساحل برای هر فرد به طور متوسط 17510 ریالبدست آمد.

Keywords:

ارزشگذاری محیط زیست , گردشگری ساحلی , هزینه سفر فردی , تمایل به پرداخت , الگوی آماری پوآسون