بهمن نوروزپور
محمود مرادی
محمدرحیم رمضانیان

انتقال دانش موضوع مرکزی و اصلی در محیطهای رقابتی امروزی قلمداد میشود. اما انتقال دانش خالی از ریسک نیست. بیشک سازمانها در صورت انتقال دانش خود به دیگران، مزیت رقابتی خود را از دست میدهند. ممکن است در طی فرایند، دانش محرمانه خود را هم منتقل کنند. علاوه بر ریسکهای گفته شده ممکن است زیانهای زیادی متوجه سازمانهایی شود که سرمایههای فکری شان توسط شرکای خود بهطور ناصحیحی به کار گرفته میشود.علی رغم تأکید فراوان مبنی بر ضرورت انتقال دانش در بین سازمانها هیچ گونه دستهبندی مناسبی از ریسکهای انتقال دانش صورت نگرفته است. این پژوهش بر آن است تا با مرور جامع ادبیات موضوع و شناسایی عوامل و شاخص- های کلیدی مرتبط به آن و ارائه مدل مفهومی در این زمینه، چراغ راه شرکتها در شناسایی و اندازهگیری ریسکهای انتقال دانش باشد. در این راستا پس از مرور جامع ادبیات، سه عامل به عنوان عوامل کلیدی در این زمینه شناسایی شدند که ابعاد مدل پیشنهادی را تشکیل میدهند و عبارت اند از: ریسکهای مربوط به نوع همکاری ، ریسکهای مربوط به نوع شبکه و ریسکهای مربوط به نوع مجاورت فیزیکی . مدل پیشنهادی با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تأییدی و مدلسازی معادله ساختاری از طریق نرم افزار Warp PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بررسی مدل پیشنهادی در صنعت قطعات خودرو نشان میدهد که عامل نوع همکاری از بین دو عامل دیگر از اهمیت بالاتری برخوردار میباشد.

زنجیره تأمین، ریسک، انتقال دانش، ریسک انتقال دانش