دلارام فلاحی - مربی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
حمید میرزاده - دانشیار دانشکده مهندسی پزشکی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمدتقی خراسانی - استادیار پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

در طراحی زخم پوش های هیدروکلوئیدی چسبی چند عامل را باید در نظر گرفت. عامل اول اینکه این محصولات از لحاظ عملکرد در دسته چسب های حساب به فشار قرار می گیرند بنابراین فرمولاسیون چسب آنها باید به گونه ای طراحی شود که با اعمال فشار کم و در زمان کوتاه چسبندگی مناسبی ایجاد شود به طوری که زخم پوش را ثابت نگه دارد، به پوست آسیب نرساند و به هنگام کندن از بدن مشکلی ایجاد نکند. عامل مهم دیگر میزان عبور بخار آب از آنها است که باید در حدی بهینه و تقریبا برابر نصف ترشحات زخم باشد. در این مقاله سعی شده است تا با طراحی نوعی زخم پوش بر پایه پلی ایزوبوتیلن، محصولی تهیه شود که ضمن داشتن خواص چسبندگی مناسب، عبور بخار آب از آن برای زخم هایی که ترشحات نسبتاً زیادی دارند، در حد قابل قبولی قرار گیرد.

زخم - زخم پوش - چسب - پلی ایزوبوتیلن - هیدروکلوئید