فناوری اطلاعات، حوزه مشترک مدیریت دانش و دفاع

امروزه مدیریت دانش محور فعالیتهای مدیریتی در محیط های شدیداً متغیر و رو به رشد است. جهشهای فناورانه، ظهور صنایع جدید، بازیهای قدرت در جغرافیای سیاسی، امنیتی و دفاعی از جمله تغییراتی هستند که با گامهایی سریع در ابعاد مختلف رو به رشد میباشند، ضمن اینکه موقعیت خاص جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران ، تحولات سیاسی منطقه و پتانسیل و توان بالای کشور از حیث دارا بودن منابع غنی منحصر به فرد و نیروی انسانی مولد و صاحب اندیشه، وجود دستگاهی برنامه ریز و هدایتگر در خصوص موضوعات متنوع دفاعی را توجیه پذیر می گرداند. فناوری اطلاعات می تواند به عنوان ابزار قدرتمندی عمل کند و ابزارهایی مؤثر و کارآمد برای همه وجوه مدیریت دانش، شامل تسخیر، اشتراک وکاربرد دانش فراهم آورد. از سوی دیگر، توسعه مفاهیم و ابزارهای سایبری در زندگی روزمره مردم، اینفضای جدید را به صورت کاملاً جدی و هدفمند به یکی از عرصههای تقابل میان کشورها و قدرتهای دنیا تبدیل کرده است. در این مقاله با ارائه مدلی توصیفی، پس از تجزیه و تحلیل ابعاد مختلف مدیریت دانش، دفاع و فناوری اطلاعات ونیز بیان فضای سایبری و تهدیدات آن و گریزی بر پدافند غیر عامل به عنوان یکی از علوم مهم دفاعی در عصر حاضر، به بیان ارتباط دو طرفه میان مدیریت دانش و حوزه دفاعی و نقش فناوری اطلاعات به عنوان زیر ساختی اساسی در ایجاد این ارتباط معنا دار پرداخته شده، همچنین پیشنهاداتی در راستای بهبود فرآیندهای مربوطه و تعیین راهبردهای کلان با توجه به مفهوم مدل عنوانشده است

Keywords:

مدیریت دانش , دفاع , فناوری اطلاعات , فضای سایبری , امنیت اطلاعات , زیرساخت اساسی