آیا توانا بود هر که دانا بود؟

مروری بر متون مربوط به مدیریت دانش در مورد رابطه ی بین دانش و قدرت نشان می دهد که اگر چه قسمت اعظم این متون، به طور مستقیم از رابطه ی دانش و قدرت نام نبرده اند، لیکن به این رای که دانش یعنی قدرت ، اشاره ی ضمنی دارند. تئوریسین های قدرت پسا فوکوئیسم ( post-Foucauldian (، مخصوصاً فلایوبیرگ ) Flyvbjerg, 1998 (، نشان می دهند که برغم این که دانش قدرت است ، قدرت ]نیز[ دانش است و لذا، این ماهیت و ساختار قدرت است که موجب تشکیل دانش سازمانی می شود. موضوع این مقاله پاسخ عملی به سه سوال است: سیستم مدیریت دانش اثربخش روی کدام ساختارهای سازمانی باید متمرکز باشد؟ و اثربخش ترین استراتژی های مدیریت دانش چیستند؟ و رابطه ی بین مفهوم قدرت و دو سوال فوق چیست؟ استدلال می شود که جهت پاسخ کارامد به این سوالات، چند پیش نیاز می بایستفراهم شود. اول این که مفاهیم داده، اطلاعات، دانش، قدرت و مدیریت می بایست بدون ابهام تعریف شوند. سپس، با توجه به شواهد میزان موفقیت سیستم های مدیریت دانش، استدلال میشود که سایر موارد تعیین کننده ی موفقیت سیستم های مدیریت دانش شامل درک دقیق ساختارهای قدرت درون سازمان مورد نظر، به همراه اهداف، باورها، ارزشها و فرهنگی که محرکاین سختارهای قدرت هستند می باشد و در آخر استدلال می شود که سیستم های مدیریت دانش می بایست در قالب درک نیروهای مصر در ایجاد تغییر در سازمان و روشهای منتخب جهت تطابق با این تغیرات طراحی شده و عمل شوند.

Keywords:

سیاستهای مدیریت دانش , اثربخشی , ساختارهای قدرت , تغییر سازمانی , یادگیری سازمانی , رفتار سازمانی