جعفر باشتینی - ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سبزوار
حسین توکلی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان
احمد قنبر ی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان
علیرضا فروغی - مرکز آموزش کشاورزی شهید هاشمی نژاد خراسان

در این پژوهش ترکیبات شیمیایی ، قابلیت هضم ، ارزش رجحانی و نیز مصرف اختیاری پنج گونه ,(Gamanthus gamocarpus) ازگیاهان غالب نواحی کویری خراسان شامل : دانه شور (Halocaris نرمه شو ر ،(Petrosimonia glauca) سراج (Salsola crassa) چشموک با استفاده از گوسفند مورد بررسی قرار (Halotis occulta) و پوک شور sulphurea) گرفت . نتایج نشان داد که قابلیت هضم ماده خشک ، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک به ترتیب : بین 79/1% تا 64/9% ، 66/5% تا 44/8% و 41/8% تا 26/6% ، متغیر بودند که از آن میان گیاها ن پوک شور، نرمه شور و سراج از قابلیت هضم بهتری برخوردار بودند (0/05>P) . گونه های نرمه شور و چشموک با 362/28 و 342/40 گرم در روز بیشترین و گیا ه پوک شور با 225/51 گرم در روز کمترین مقدار مصرف را دارا بودند گونه های دانه شور و سراج به ترتیب با 30/1% و 27/8% از ارزش رجحانی بالاتری نسبت به سایر گونه ها برخوردار بودند.

مناطق کویری،گیاهان شورپسند، قابلیت هضم، ارزش رجحانی،گوسفند