مهدی ساعتجی - دانشجوی مقطع دکتری تخصص رشته ژنتیک و اصلاح نژاد دام پردیس کشاورزی و منا
سید رضا میرائی آشتیانی - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
احمد زارع شحنه - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
معصومه باقری - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته ژنتیک و اصلاح نژاد دام پردیس کشاورزی و م

بمنظور ارزیابی صفات لاشه بره های آمیخته حاصل از آمیزش قوچهای شال، مغانی و افشاری با میش های کردی و مقایسه آنها با بره های کردی خالص، اطلاعات مربوط به صفات مختلف لاشه مانند درصد قطعات مختلف لاشه، درصد اجزاء غیر لاشه، درصد ترکیبات لاشه، سطح مقطع عضله راسته و طول لاشه، تعداد 58 راس بره که در دو گروه و هر یک بمدت 105 روز پروار شده بودند، جمع آوری و مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه داده های این تحقیق با روش مدلهای خطی عمومی و میانگین حداقل مربعات نشان داد که میانگین درصد گردن، ران، ریه، پاچه (0/05>P) ، شکمبه پر، کلیه، دنبه، کل چربی قابل جدا شدن (پیه و دنبه) و طول لاشه (0/01>P) در گروههای مختلف ژنتیکی تفاوت معنی داری داشت. ولی میانگین درصد سردست، راسته، قلوه گاه، طحال،کبد، قلب، بیضه، شکمبه خالی، پیه، سر، پوست، سطح مقطع عضله راسته و درصد گوشت لخم، استخوان و چربی نمونه حاصل از دنده های 10-11-12 در گروههای مختلف ژنتیکی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. اثر جنس روی صفات درصدگردن، دنبه، پیه، کبد، سر، پاچه و درصد گوشت نمونه معنی دار(0/01>P) بود. همچنین بجز میانگین درصد پاچه، سر، گردن، شکمبه خالی و درصد استخوان، برای سایر قطعات لاشه در دو دوره پروار اختلاف معنی داری وجود نداشت.

بره ،آمیخته، کردی، قطعات لاشه، ترکیب لاشه