مریم شیدایی ماسوله

هدف: هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش هوش هیجانی برهوش هیجانی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. روش: پژوهش مذکور از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه از دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیرکه در آموزشگاه طلوع بودند انتخاب شدند. 32 نفر از دانش آموزان آموزش پذیر 18-14 ساله،با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صوت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش هم به دو گروه 8 نفره تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش هوش هیجانی را که توسط بار - ان در سال 1997 تدوین شده ( و در سال 1381 توسط دهشیری هنجار یابی گردیده است) در 22 جلسه (هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند؛ در حالی که گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند و فقط بعد از اتمام آموزش ها، دو جلسه مداخله به منظور رعایت ملاحظات اخلاقی برای آنها اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه خود گزارشی شات بود. یافته ها: با توجه به اینکه میزان نمرات افراد نمونه در متغیر هوش هیجانی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بیشتر از گروه کنتررل می باشد، می توان چنین استنباط کرد که آموزش هوش هیجانی در افزایش هوش هیجانی دانش آموزان کم توان ذهنی موثر بوده است و باعث بهبود گشته است. نتیجه گیری: به نظر می رسد آموزش هوش هیجانی موجب بهبود هوش هیجانی دانش آموزان کم توان ذهنی می شود ،در واقع نمرات دانش آموزان گروه آزمایش پس از مداخله افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل داشته است .

آموزش هوش هیجانی ، هوش هیجانی ، کم توان ذهنی