زهرا امینی زاده

فرایند ناتوانی های ویژه یادگیری اخیرا به طور چشم گیری توسعه پیدا کرده است و توجه متخصصان و صاحبنظران را بیش از پیش به خود معطوف داشته است . آنان معتقدند که ناتوانی های یادگیری باعث عملکرد پایین در مهارت های لازم برای برقراری ارتباط میشود و میتواند منجربه اختلال در وابط اجتماعی و کاهش عزت نفس و در نتیجه عملکرد پایین کودک در زمینه های گوناگون گردد . در بین کودکان دانش اموزانی وجود دارند که علی رغم برخورداری از هوش طبیعی یا حتی بالاتر از طبیعی و همچنین با وجود دارا بودن حواس بینایی و شنوایی سالم قادر به فراگیری مطالب آموزشی و مفاهیم ویژه یادگیری با استفاده از روش های متداول در مدارس عادی نیستند.این کودکان که در ابتدا اطمینان کافی به پیشرفت تحصیلی خود دارند به تدریج در میابند سایر کودکان وضع درسی بهتری نسبا با آنان دارند و با گذشت چند ماهی از سال تحصیلی کم کم خود دا متفاوت از بقیه میبینند و از اعتماد به نفس ضعیف برخوردار میشوند و بطورکلی از درس و مدرسه بیزار میگردند. پدران و مادران نیز به دلیل کم آگاهی با آوردن فشار بیش از اندازه به کودک وضعیت را دشوارتر میسازند و با مقایسه های ناروا و گاهی تحقیر امیز که بین این کودکان همسال توسط مالدین و معلم و آشنایان صورت میگیرد کمکم زمینه های اضطراب و نگرانی و افسردگی را در انان دامن میزنند و مشکل را درونی و تا حدودی درمان ناپذیر میکنند.در این موارد به راه های تشخیص اولیه توسط والدیت پرداخته شده و سپس از به عوامل ارگانیک ، بیولوژیک ، ژنتیک و محیطی در ایجاد ناتوانی یادگیری اشاره دارد و در ادامه به رویکردهای درمامنی پرداخته است .

ناتوانی یادگیری، کودک، خانواده، والدین