رابطه بین اختلالات یادگیری و اختلالات زبان در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر کرمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اختلالات یادگیری و اختلالات زبانی در دانش آموزان مقطع ابتدایی در شهر کرمان بود. ارزش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دچار اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی شهرستان کرمان بودند. نمونه مورد پژوهش در این پژوهش 50 نفر (25 نفر دختر و 25 نفر پسر) از دانش آموزان دچار اختلال یادگیری بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز اختلالات یادگیری این شهرستان که تحت آموزش و درمان بودند انتخاب شدند و با توجه به هدف و فرضیه های مطرح شده مورد آزمون قرار گرفتند. فرض اصلی این پژوهش این بود که بین اختلالات یادگیری و اختلالات زبانی رابطه وجود دارد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه سنجش اختلالات یادگیری میکل باست و پرسش نامه سنجش اختلالات محقق ساخته و آموزش هوش کلامی وکسلر کودکان بود که پایایی و روایی آن ها در حد مطلوبی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی برای دو گروه مستقل، ضریب هم بستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش رابطه معنی داری را بین نمرات اختلال زبان و نمرات اختلال یادگیری نشان داد (p<0/05 و r=0/558) همچنین بین خرده مقیاس یک اختلال یادگیری و اختلال زبان رابطه معنی داری بود. این نتایج در بین دانش آموزان پسر و دختر مشابه بود.

Keywords:

اختلالات یادگیری , اختلالات زبان , هوش کلامی