اثربخشی آموزش شناختی-رفتاری در مادران افسرده خو کودکان دچار اختلال جسمی-حرکتی

بروز معلولیت در خانواده و روبرو شدن با این پدیده، گاه به یک بحران عمیق عصبی روانی همراه است که از هم پاشیدگی ها در نظام خانواده، غفلت جهت ارجاع به موقع توانبخشی فرد مبتلا و حاکم شدن اندوه و بروز افسردگی در خانواده را منجر می شود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری در مادران افسرده خوکودکان مبتلا به اختلال جسمی- حرکتی مرکز کاردرمانی رویش دزفول انجام شده است. در این پژوهش نیمه تجربی، 30 نفر از مادران به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی ( 15 نفر) و کنترل( 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایشی تحت 10 جلسه 90 دقیقه ای مداخله فردی با روش آموزش شناختی - رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ نوع مداخله خاصی را دریافت نکردند. همه شرکت کنندگان ابزار پژوهش (پرسشنامه افسردگی بک) را، یک هفته قبل از انجام مداخله (پیش آزمون)، یک هفته بعد از انجام مداخله (پس آزمون) و همچنین یک ماه بعد از پایان مداخله (پیگیری)، تکمیل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون لوین، کولموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس یک متغیره آنکوا (ANCOVA) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش شناختی- رفتاری به طور معناداری در مادران افسرده خو گروه آزمایش تاثیر داشته است، در حالی که چنین تغییری در شرکت کنندگان گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین در مرحله پیگیری نیز این یافته تایید شد. پس به عنوان نتیجه گیری می توان گفت آموزش شناختی- رفتاری در کاهش افسردگی موثر است.

Keywords:

شناختی- رفتاری , افسردگی , اختلال جسمی- حرکتی