تاثیر موننسین در جیره حاوی کنسانتره بالا بر عملکرد، متابولیتهای خون و پارامترهای تخمیری شکمبه بره های قزل
Publish place: دومین سمینار پژوهشی گوسفند و بز کشور
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 5,237
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHEEP02_056
تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1387
Abstract:
به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف مونن سین در پروار گوسفندان به روش تغذیه ای step-upو 20 رأس بره نر نژاد قزل (با میانگین وزن اولیه 4/9 ±24/5 کیلوگرم ) در یک طرح کاملا تصادفی به 5 گروه چهار راسی تقسیم شدند . بعد از دو هفته دوره عادت پذیری به جیره غذایی و سیستم پرورش، دام ها تحت تیمارهای آزمایشی مورد نظر تغذیه گردیدند، . پنج جیره های مورد آزمایش شامل جیره شاهد و جیره دارای صفر ، 10 ، 20 و 30 میلی گرم مونن سین در کیلوگرم ماده خشک بود . در ابتدای آزمایش نسبت علوفه به کنسانتره در جیره شاهد و سایر تیمارها 55:45 ثابت در نظر گرفته شد، ولی، در طی هفته های بعد درصد کنسانتره هر هفته 5 درصد اضافه و معادل آن از درصد علوفه جیره کم گردید . بطوریکه در هفته آخر آزمایش 85 درصد جیره را کنسانتره تشکیل داد . دام ها دو وعده در روز (صبح و عصر) با جیره های فوق بصورت آزاد تغذیه شدند. به منظور بررسی متابولیت های خون (غلظت گلوکز،کلسیم، فسفر، اوره و پروتئین تام سرم ) و فلور شکمبه از دامها نمونه خون و مایع شکمبه در آغاز، اواسط و اواخر دوره تهیه گردید . ماده خشک مصرفی بطور روزانه و اضافه وزن ها بطور هفتگی تعیین گردید . نتایج حاصله از این آزمایش نشان داد که افزایش موننسین به جیره همسو با افزایش درصد کنسانتره، بطور معنی داری(0/01>P) منجر به کاهش ماده خشک مصرفی روزانه (1/25 ، 1/18 ، 1/12 ، 1/09 ، 1/07 کیلوگرم) ، بهبود اضافه وزن روزانه (0/165 ، 0/170 ، 0/174 ، 0/180کیلوگرم ) و ضریب تبدیل غذایی (7/47 ، 6/60 ، 6/30 ، 6/25 و 5/93) به ترتیب در تیمارهای شاهد، صفر، 10 ، 20 و 30 میلی گرم موننسین در کیلوگرم ماده خشک مصرفی گردیده است . تیمارهای مورد آزمایش تاثیر معنی داری بر متابولیت های خون نداشتند (0/05موننسین تاثیر معنی داری بر اسیدیته تام شکمبه (0/05>P) و pH آن (0/01>P) داشت. بطور کلی از آنجایی که در این آزمایش افزودن موننسین و افزایش درصد کنسانتره جیره منجر به بهبود معنی داری در صفات مهم و اقتصادی و اکوسیستم شکمبه حیوان گردید بنابراین اعمال آنها در جیره، ترجیحاً همزمان، بدلیل صرفه جویی در مصرف علوفه و کاهش احتمالی هزینه های تولید و نگهداری بلاخص در شرایط پرواری زود رس برای دامهای جوان قابل توصیه است.
Keywords:
Authors
خلیل صفائی
مجتمع آموزش عالی شهید زمانپور
عبدالمنصور طهماسبی
دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
غلامعلی مقدم
دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمد مقدم واحد
دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :