اثربخشی آموزش مهارت های اجرایی-انگیزشی برمیزان پیشرفت درس مهارت های زندگی دانش آموزان دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

مهارت های اجرایی- انگیزشی از جمله توانایی هایی هستند که کودکان در آینده برای یادگیری های مدرسه ای به آنها نیازمندند. این مهارت ها بروندادهای رفتار را تنظیم می کنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجرایی- انگیزشی بر پیشرفت درس مهارتهای زندگی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مقطع حرفه ای استان اصفهان بوده است که از بین آنان 20 نفر به صورت تصادفی خوشه ای تک مرحله ای از یک آموزشگاه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم گردیدند. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. ابزار گردآوری داده ها آزمون درس مهارتهای زندگی محقق ساخته و طرح مداخله مربوط به آموزش مهارت های اجرایی- انگیزشی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری آزمون تی برای دو گروه مستقل استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات درس مهارتهای زندگی گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون بالاتر بود (p<0/001) تیجه گیری: بنابراین با توجه به اینکه راهبردهای یادگیری- انگیزشی دانش آموزان عقب مانده ذهنی بسیار ضعیف است، یافته های تحقیق نشان می دهد که اگر این دانش آموزان مهارت های اجرایی- انگیزشی را در جریان یادگیری بیاموزند می توانند آنها را در فرایند مطالعه و یادگیری خود بکار برده و سطح یادگیری خود را از لحاظ کمی و کیفی افزایش دهند.

Keywords:

مهارت های اجرایی- انگیزشی , مهارت های زندگی , دانش آموزان عقب مانده ذهنی