فرشته یاقوتی - کارشناس ارشد روانشناسی،دانشگاه تبریز

اختلال نقص توجه/بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان است که مطالعات همه گیری شناسی میزان شیوع آن را در جمعیت عمومی از 4 تا 12 درصد کودکان برآورد نموده اند(مارک و همکاران، 2002 ). این اختلال به عنوان الگوی تکراری بیش فعالی، تکانشگری و بی توجهی توصیف شده است و شدیدتر از آن است که قابل استناد به رشد طبیعی باشد(انجمن روانپزشکی آمریکا، 2000 ). برای تشخیصگذاری علائم باید حداقل شش ماه دوام داشته باشند و نخستین .( بار بعد از سه سالگی و قبل از هفت سالگی شروع شده باشد(مارک و همکاران، 2002).