نرگس نوری مقدم - کارشناسی ارشد روانشناسی استثنایی
حمید علیزاده - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند
هادی پورشافعی - عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند

خانواده کوچک ترین و مهم ترین نهاد جامعه است. کوچک ترین به جهت کمیت اعضاء و مهم ترین به لحاظ کیفیت. هرچه محیط خانواده از نظر آگاهی، اخلاق و تعهد و عاطفه از کیفیت بالاتری برخوردار باشد و به تمام نیازهای اعضای آن به طور منطقی پاسخ داده شود آنها در برخورد با مشکلات کمتر دچار آسیب خواهند شد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه محیط خانواده در نوجوانان کم توان ذهنی خفیف و عادی بود. این پژوهش از نوع علمی - مقایسه ای بود از آن جهت که تفاوت دو گروه را از لحاظ جو خانوادگی مورد بررسی قرار داد جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان کم توان ذهنی و عادی بود. بر اساس آمار تعداد نوجوانان عادی 12000 و نوجوانان کم توان ذهنی 120 نوجوان اعلام شد. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 92 نوجوان کم توان ذهنی به روش نمونه گیری تصادفی و 92 نوجوان عادی به صورت تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه جو خانوادگی موس و موس (1994) بود. نتایج بررسی نشان داد: بین محیط خانواده نوجوانان کم توان ذهنی خفیف و عادی در ابعاد، رابطه شخصی و بقای نظام خانوادگی تفاوت معنی داری وجود دارد اما در بعد رابطه خانوادگی تفاوتی مشاهده نشد.

محیط خانواده،نوجوانان،کم توان ذهنی خفیف