بازشناسی معنا در فرم و تزیینات مسجد امام اصفهان

هنر اسلامی به عنوان یکی از ارمغان های مبارک فرهنگ و تمدن اسلامی مطرح می باشد این فرهنگ در گذر زمان در صدد ابداع وجود حق تعالی بوده است به همین دلیل تمثیل های هنری متداول در این فرهنگ و مدرن کم و بیش نور خود را از حقیقت اسلام گرفته اند مهمترین شاخصه معماری اسلامی منابع الهام آن است این منابع الهام باز محتوایی معماری اسلامی و عامل انتقال پیام هنری قرآن و سیره نبوی تاباننده غنای به مخاطبان است هنرمند مسلمان ابعاد صوری را واسطه ای برای جهش روحی به عالم حقیقت و معنا قرار می دهد غنای محتوایی عناصر ساختاری و تزیینی در معماری ایرانی اسلامی نشانگر قابلیت های بنا از منظر تحلیل معناکاوانه است در این پژوهش سعی بر آن داریم تا نخست به تحلیل جریان فکری و یا مجموعه ای از جریان فکری بپردازیم که مقصود آنها منتهی می شود به سوالاتی چون خواستگاه معمار از خلقت فضا با عملکرد و تعریفی خاص چه می باشد ؟خلق فضا توسط معمار از چه جریان فکری و باوری نشئت گرفته است؟ دوم:با توجه به قابلیت ها و ظرفیت های معناکاوانه معماری ایرانی اسلامی با استفاده از روش معنا شناسی به تحلیل مفاهیم نمادین و معنای روحانی آثار هنری همچون مسجد امام اصفهان بپردازیم

Keywords:

معناشناسی , معماری اسلامی , صورت و معنا , فرم , مسجد امام اصفهان