حاشیه نشینی و آسیب های اجتماعی آن مورد مطالعه شهر یزد

در عضر حاضر حاشیه نشینی یکی از پیامدهای صنعتی شدن و رشد شتابان شهرها در کشورهای مختلف می باشد حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی بدون برنامه ریزی کنترل و رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی توسط گروهی از مردم که عمدتا فقرا و اقشار کم درامد شهری و مهاجران روستایی می باشند در بخشی از شهر ایجاد می گردد که مستعد ترین مکان برای شکل گیری ناهنجاریهای اجتماعی و ارتکاب جرم می باشد لذا به عنوان یک پدیده ناهمگن با سایر ابعاد جامعه تلقی شده و به نوبه خود پیامدهای متعددی برای جامعه و نیز چالشهای اساسی را در پیش روی مدیران شهری به دنبال دارد که یکی از مهمترین آنها رشد آسیب های اجتماعی است تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه حاشیه نشینی با ارتکاب آسیب ها جرائم اجتماعی انجام شده است روش تحقیق از نوع پیمایشی است با توجه به موضوع تحقیق سعی شده ابتدا کلیاتی در خصوص پیدایش حاشیه نشینی در ایران بیان گردد سپس به طرح مهمترین پرسش های اساسی و پایه این تحقیق پرداخته شده و نهایتا نتیجه حاصل از بررسی های آماری ارایه گردیده است طبق یافته های تحقیق بین کیفیت مسکن و درامد پدر و ارتکاب جرائم اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین مهاجرت تعداد اتاق های قابل سکونت در منزل تحصیلات پدر تحصیلات مادر درامد فرزند میزان ارتباطات هنجار شکنی عدم توجه به هنجارها و میزان ارتکاب جرائم اجتماعی رابطه معنی داری وجود ندارد

Keywords:

حاشیه نشینی , آسیب های اجتماعی , مناطق حاشیه ای , شهر یزد