رامین خالصی - دانش آموخته دانشگاه علم و صنعت ایران

در سال 1987 مفهوم جدیدی در زمینه توسعه شهری پدیدار شد این مفهوم که به نام توسعه پایدار شناخته می شود در جهت مقابله با شهرسازی نه چندان دلچسب پس از انقلاب صنعتی و از بین بردن آثار مخرب آن نمودار شد آثاری از جمله رشد بی رویه شهرها در جهان افقی و عمودی که ناشی از اعتماد بیش از حد بشر به تکنولوژی بود موشوع توسعه پایدار با الگوهای کهن اسلامی ایرانی از جمله مباحث مهم در معماری و شهرسازی است که بخشی از تولیدات دانش بنیان مجامع علمی ایران و جهان را ه خود معطوف ساخته است لذا شهر به عنوان بستری ریشه دار و در ارتباط با زندگی مردم جامعه نمایانگر اندیشه های تمدن هر ملتی است و در واقع انسان امروزی را با پیشینه و ریشه های فرهنگی و اجتماعی خویش آشنا می سازد مقاله حاضر بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده است و هدف آن بررسی معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی و مقایسه آن با اصول توسعه پایدار شهری است تا مشخص کند که معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی با توسعه پایدار همخوانی دارد یا خیر؟

معماری و شهرسازی،معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی و توسعه پایدار شهری