محمد احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی ناصرخسرو ساوه

اهمیت نوآوری در دنیای پر شتاب و متحول کنونی بر هیچ کس پوشیده نیست. امروزه افزایش رقابت و گسترش فناوری تولیددر سراسر جهان بخصوص کشورهای صنعتی، باعث شده است که افراد و شرکتها برای افزایش بهره وری و فروش و هم چنین جلوگیری از ورشکستگی به سمت افزایش تحقیقات بازار و راه اندازی کسب و کار جدید و نواورانه بروند تا از این طریق از رقابت بازار جا نمانند و بتوانند در راستای مطالبات مشتریان و تولید سبز گام بردارند . خلق یک ایده کسب و کار جدید،لزوما به معنای خلق یکباره و ناگهانی مدل کسب و کار خلاقانهای که تا به حال وجود نداشته نیست. کار باید با تقلید از مدلهای کسب و کار موجود و سعی در نوآوری در آنها برای ایجاد مزیت رقابتی با رقبای دیگر بازار شروع شود. برای این کار بوم مدل کسب و کار ابزار قدرتمندی است که امکان ایدهپردازی به ما در چهار کانون مهم یعنی منابع، ارزش، مشتری و منابعمالی میدهد.تحقیقات نشان داده است در اکثر سازمانهایی که بحران حاصل شده است بیشترین فشار بر مدیران سازمان وارد گردیده است. این مسئله ضرورت افزایش قابلیت مدیران برای مواجهه با حوادث و جریانهای غیرقابل پیشبینی را پیش از پیش نمایان میکند. در یک نظرسنجی مشخص گردید که مدیران ارشد و اجرایی ایجاد تحولات نواورانه و توجه دقیق تر بهنیازهای مشتریان را احساس کرده و در دستور کار قرار میدهند. همان طور که میدانیم مدیریت بحران علمی کاربردی است که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحرانها و تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری است که بوسیله آنها بتوان از بروزبحران ها ، پیشگیری نمود و یا در صورت بروز آن در خصوص کاهش اثرات آن آمادگی لازم امداد رسانی سریع و بهبودیاوضاع اقدام نمود.هدف از این مقاله این است که در حال حاضر چگونه یک مدل کسب وکار نواورانه به مدیران کمک می نماید تا در مواجه با شرایط بحرانی تصمیمات درستی را بگیرند و بحران را مدیریت نمایند. امروزه عمده ترین نقاط ضعف مدیریتبحران عدم هماهنگی و همکاری سازمانها ، کمبود ضوابط و مقررات جامع و مانع و پراکندگی و نا کافی بودن قوانین و مقرراتموجود ، محدودیت منابع مالی است، اما خوشبختانه نقاط قوت بسیاری نیز وجود دارد که خود شامل تجارب مفید در مدیریت های بحران و ایجاد نواوری و روحیه تعاون و نوعدوستی در جامعه و مشارکت خوب و ارزشمند مردم و سازمانهای NGO همچون جمعیت هلال احمر است که می توان با مرتفع نمودن نقاط ضعف و توجه بیشتر به نقاط قوت راه را برای عملکرد هر چه بهتر و قویتر در امر مدیریت بحران هموار نمود . باید تهدیدها و فرصت ها را به خوبی شناخت و خود را برای مقابله با تهدیدها و استفاده از فرصتها آماده ساخت.نتیجه اصلی و نتیجه گیری از این مقاله نشان می دهد که عدم موفقیت بسیاری ازشرکت های بزرگ به دلیل بحران به تنهایی نیست، بلکه به این دلیل است که مدیریت سازمان نتوانسته است نواوری در مدل کسب کار خود ایجاد نماید.

نواوری ، فناوری ، مدل های کسب و کار ، مدیریت بحران