جهانی شدن فرهنگ و تنوع فرهنگی؛ پیشبایست تربیت شهروند جهانی

هدف اساسی مقاله حاضر، تبیین لزوم تربیت شهروند جهانی با عنایت به مقولهی جهانی شدن و تنوع فرهنگی می باشد.پژوهش به شیوه توصیفی و از نوع تحلیل اسنادی انجام شده است. در این راستا کلیهی مطالعات و منابع داخلی و خارجی مرتبطو قابل دسترس، از طریق فرمهای فیشبرداری گردآوری شده و به ارائهی یافتههای پژوهشی حاصل از آنها، پرداخته شده است.نتایج اصلی پژوهش نشان داد: با گسترش ارتباطات بین انسان ها، جوامع شکل سنتی خود را از دست داده و ارتباطات نوینی درحال شکل گیری است. گسترش ارتباطات و مسئلهی جهانی شدن مستلزم تربیت شهروندانی است که توانایی زندگی در این دورهرا داشته باشند و از خطرات و تهدیدات بین المللی آگاهی داشته و دانش و نگرش و مهارت لازم را برای برخورد با این مسائل دارا باشند. امروزه بیش از گذشته ناگزیر هستیم که به جهان و مسائل آن بیندیشیم. فن آوری های جدید و شبکه ارتباطات امروزیفاصلهها را از میان برده و مناطق مختلف جهان را به یکدیگر نزدیک تر ساخته است. برای آنکه بخواهیم یک جامعه، کشور و یاجهانی سالم و انسانی داشته باشیم و همهی انسانها از هر قوم و نژاد و ملیتی و با هر دین و آیینی در کنار هم با صلح و صفا زندگی نمایند منوط به تربیت شهروندان جهانی می باشد، شهروندانی که در سطح فردی خلاق و مبتکر عمل کنند و در اجتماعخود به صورت فردی مفید و مؤثر برای گروه و اجتماع خود عمل کنند. مسلماً جهان پیشرفت نخواهد کرد مگر با همکاری، مشارکت، احساس مسئولیت انسانی و اخلاقی در قبال یکدیگر و داشتن روحیه مدارا و سعهی صدر نسبت به یکدیگر، کسب مهارت های علمی و تکنولوژیکی و توسعه مهارت های گروهی که تحقق این مقوله ها جز از طریق تربیت شهروند جهانی میسر نیست. در این صورت است که امید به جهانی سالم و تحق فرهنگ عالی جهانی دور از دسترس و ناممکن به نظر نمیرسد

Keywords:

جهانی شدن , تنوع فرهنگی , تربیت شهروند جهانی