سیمین جهانشاد - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
احمد ودادی - استاد یار دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

هوش سازمانی در عصرحاضر نه تنها ابتکار و نوآوری سازمان را موجب می شود بلکه مزیت رقابتی پایدار را در پی دارد.امروزه مدیران به خوبی می دانند که سازمانها با قابلیت نوآوری بالاتر نسبت به سازمانها ی بدون نوآوری ، موفقیت بیشتری را کسب خواهند کرد . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش سازمانی در قابلیت نوآوری سازمانی در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران صورت گرفته است .تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها پیمایشی به حساب می آید . جامعه آماری پژوهش کارشناسان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران(ستاد تهران) بوده و نمونه ای به حجم 100 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب گردید ، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد و برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه برآمارتوصیفی از آزمون های همبستگی پیرسون ، رگرسیون چند متغییره T تک نمونه ای استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بین هوش سازمانی و قابلیت نوآوری سازمان رابطه مثبت و معناداری وجو دارد و ازبین ابعاد هوش سازمانی ،بعد کاربرد دانش بیشترین تاثیررا در قابلیت نوآوری سازمان داشته و بعد سرنوشت مشترک کمترین تاثیر را در قابلیت نوآوری سازمان دارد.همچنین نتا یج یافته ها نشان داد که قابلیت نوآوری در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران بعد نوآوری در خدمات میانگینی بالاتر از 3 دارد که می توان گفت نسبتا در سطح مطلوبتری قرار دارداما سایر ابعاد دارای میانگین پایینتر از 3 می باشند،بنابراین می توان نتیجه گرفت ابعاد دیگر در وضعیت پایین تر از متوسط قرار دارند.

هوش سازمانی،قابلیت نوآوری سازمانی،ابعاد هوش سازمانی، ابعاد قابلیت نوآوری