غلامعلی احمدی - عضوهیات علمی دانشگاه تربیت دبیری شهید رجایی
کرم اصفهانی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،ایران،گرمسار
علی درویشی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،ایران،گرمسار

آموزش از طریق ارتقاء مهارت ها، توانایی ها وشایستگی های فردی منجر به انباشت سرمایه انسانی درفرد و جامعه می شود و دامنه آزادی فرد را به وسیله افزایش توانمندی های او توسعه می دهد.برای تبیین تأثیر آموزش برسرمایه انسانی دو رویکرد عمده وجوددارد:رویکرد بهره وری و رویکرد قابلیتی.در رویکردبهره وری هدف از آموزش تنها افزایش بهره وری نیروی کار است اما در رویکرد قابلیتی به آموزش،ارتقاءبهره وری نیروی انسانی از نتایج میانی است و آنچه بیشتر حائز اهمیت است، ارتقاء فرهنگی و اجتماعی ناشی از آموزش است.از سوی دیگر در نظام بین المللی نوین تقسیم کار،آموزش نقش محوری را در تقسیم کشورهای جهان دارا است و کشورهایی که از نظام آموزشی مطلوب تری برخوردارند توانسته اند با استفاده از تولیدات با فناوری بالا و دانش بنیان از رشد اقتصادی پایداری برخوردار گردند. براساس تجربه سایر کشورها شامل دو کشور ژاپن و چین در خصوص آموزش و نظام آموزشی می توان نتیجه گرفت که طراحی نظام آموزشی مناسب پیش شرط اصلی توسعه یافتگی هرکشور وحرکت کشور در مسیر کشورهای جهان اول خواهد بود.

نقش آموزش، توسعه پایدار، آموزش توسعه ای