زویا بنائیان جهرمی - کارشناس معماری سازمان نوسازی،توسعه و تجهیز مدارس کشور،تهران
پریناز کشتکاران - دانشگاه آزاد اسلامی،واحد بیضا،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،بیضا،ایران

آموزش و پرورش یکی از بخش های مهم و بزرگ جامعه می باشد که به طور طبیعی از آفت ها مصون نبوده و به لحاظ عهده دار بودن مسئولیت خطیر تعلیم و تربیت که زیربنا و اساس جامعه جهت رسیدن به آگاهی، رشد و بالندگی می باشد، حفظ و حراست و تامین سلامت آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است . حفظ و حراست از تاسیسات، ساختمان ها و مکان های متعلق به آموزش و پرورش به منظور ایجاد زمینه و محیط مناسب جهت امر تعلیم و تربیت آینده سازان کشور امری ضروری و اجتناب ناپذیر است . فضاهای آموزشی کشور در عین گستردگی، از حساسیت ویژه ای نیز برخوردارند . بروز اشکال های کلی و جزئی در این فضاها اعم از ابنیه یا تاسیسات باعث کاهش کارآیی واحدهای آموزشی خواهد شد . متأسفانه علیرغم گستردگی این فضاها، ساختار اداری و فنی مناسبی برای تعمیر و نگهداری در کشور ما وجود ندارد . این امرجدای از خسارات معنوی ناشی از اتلاف وقت دانش آموزان و پرسنل آموزشی و اداری، هزینه های مضاعفی را نیز برسیستم آموزشی کشور تحمیل می نماید . وجود یک سازمان و شیوه نامه ای کارآمد که بتواند بطور مرتب و منطقی خدمات تعمیر و نگهداری راکنترل و محقق سازد باعث کارآیی بیشتری می شود .در این راستا شناسایی و بررسی عوامل آسیب زا در امر نگهداری مدارس و تهیه چک لیست های مناسب تعمیر و نگهداری کمک شایانی به عدم هدر رفت سرمایه ها می نماید. آسیب شناسی های صورت پذیرفته در این مقاله با انجام مطالعات و تحقیقات میدانی و تکمیل و تحلیل پرسشنامه ها با توجه به وضعیت کنونی ساخت و ساز مدارس ارائه گردیده است.

مدرسه ، عوامل آسیب زا، ابنیه، تاسیسات، نگهداری