مدیریت مناسب شیم آبیاری برای آبیاری قطره ای پایدار با کاربرد پساب

هدف از این تحقیق، تعیین مدیریت مناسب شیم آبیاری (سطح pH و غلظت کلر مناسب)، به منظور کنترل گرفتگی بیولوژیکیقطره چکان ها هنگام کاربرد پساب بود. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح غلظت کلر 10، 15 و 20 میلی گرم در لیتر و سهسطح pH برابر 6، 6/5 و 7 بود. تأثیر تیمارهای مذکور بر عملکرد دو قطره چکان (PCJ(4 I/h و 3/5 I/h)؛ UniRam،مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، دبی هشت قطره چکان مشخص واقع بر هر لترال، پس از هر سه بار آبیاری (72 ساعتآبیاری)، اندازه گیری و شاخص های یکنواختی پخش (EU) و ضریب یکنواختی کریستیانسن (UC) ارزیابی شد. بطور کلینتایج بیان گر عملکرد بهتر قطره چکان های مورد استفاده، در تیمار کلرزنی با غلظت کلر 15 میلی گرم در لیتر بود. اما رفتارقطره چکان های مورد استفاده نسبت به سطح pH ، متفاوت بود، بطوری که قطره چکان PCJ در سطح pH برابر 6 وقطره چکان UniRam در سطح pH برابر 7 عملکرد بهتری داشت. بنابراین نوع و ساختار قطره چکان عاملی تأثیرگذار درتعیین مدیریت مناسب شیم آبیاری است.

Keywords:

سیستم آبیاری قطره ای , شیم آبیاری , قطر ه چکان , کلرزنی , گرفتگی بیولوژیکی