مقایسه چهار روش تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع نسبت به روش فائو پنمن مانتیث در دشت اردبیل

تبخیر و تعرق مرجع یک پدیده چند متغیره و پیچیده است که به عوامل متعدد اقلیمی بستگی دارد و دقیقترین روش برای برآورد آن، لایسیمتراست اما ستفاده از لایسیمتر، مستلزم وقت و هزینه زیادی است، از اینرو تخمین تبخیر و تعرق با استفاده از پارامترهای هواشناسی و به کار بردنمدلهای تجربی انجام میگیرد. کاربرد این مدلها برای هر منطقه، نیاز به بررسی دارد.دراین تحقیق ابتدا ET0 با استفاده از معادلات فائو پنمن مانتیث، ترک، هارگریوز، تیلور، بلانی کریدل در نرم افزار - REF-ET بر اساسداده های هواشناسی 10 ساله ایستگاه سینوپتیک اردبیل محاسبه گردید. در مرحله بعد نتایج حاصل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل ازاین تحقیق نشان داد که معادله هارگریوزبا کمترین MAE, NRMSE, RMSE به ترتیب برابر با 0.499، 0.098، 0.38، از دقت بیشترینسبت به سایر معادلات فوق در تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع برخوردار بوده و می تواند در این دشت جایگزین مناسبی برای روش فتائوپنمن- مانتیث باشد، و معادله ترک با بیشترین MAE, NRMSE, RMSE به ترتیب برابر با 0.707، 0.139، 0.693 از دقت کمتری درتخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع برخوردار است. از لحاظ رتبه بندی معادله بلانی کریدل در رتبه دوم، معادله تیلور در رتبه سوم قرار گرفت.

Keywords:

برازش , نیاز آبی , پنمن مانتبث , هارگریوز , بلانی کریدل , ترک , پریستلی تیلور