زهرا احمدی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید باهنر کرمان

نهاد وکالت نهادی است که هدف آن احقاق حق و ابطال باطل بوده و ابزاری در جهت تسهیل روابط حقوقی میان افراد میباشد.توکیل به معنای وکالت دادن است. این واژه در مواد672 , 673 قانون مدنی ایران به کار رفته است . مقصود از توکیل به غیر ، وکالت دادن به دیگری برای انجام موضوع وکالت می باشد. زمانی که شخصی برای حل مشکل خود تصمیم به مراجعه به وکیل می گیرد ، در حقیقت آنچه از این مراجعه به ذهن می آید این است که این شخص برای انتخاب این وکیل ، دلیل خاص خود را دارد و خصوصیات و اوصاف او مدنظر وی می باشد؛ از این رو وکیل نبایستی بدون اذن وی اقدام به توکیل به غیرنماید. توجه به ماده672 قانون مدنی ایران نشان می دهد که در این نظام حقوقی اصل بر عدم امکان توکیل به غیر و جواز این امر منوط به اذن صریح موکل یا دلالت قرائن قرار داده شده است .موضوع این تحقیق تبیین ماهیت نهاد توکیل به غیر در نظام حقوقی ایران می باشد و سعی داریم به بررسی جایگاه این نهاد و مسئولیت وکیل در صورت وکالت دادن به دیگری درفروض مختلف بپردازیم. روش این تحقیق، تحلیلی و توصیفی است و براساس مطالعات کتابخانه ای صورت پذیرفته است .

وکالت، وکیل ، موکل، توکیل به غیر