محسن باقری توانی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران.
محسن باقری وناشی - دانشجو دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان،
موذن زادگان - دانشگاه علامه طباطبایی، گروه حقوق کیفری و جرم شناسی، تهران، ایران.

هدف از انجام این تحقیق تجزیه و تحلیل مسئولیت کیفری پزشکان طبق مواد قانون مجازات اسلامی و دیگرقوانین مانند قانون آیین دادرسی کیفری و قانون انتظامی پزشکان می باشد. پزشکی حرفه پرخطری است که با جان آدمیان در ارتباط است و حفظ حیات انسانها نیز مهمترین غرض و غایت دانش پزشکی می باشد. نظام های حقوقی، مسئولیت پزشک را در ابعاد مختلف بررسی کرده اند و به راه هایی رفته اند؛ برخی آن را از بعد قراردادی بررسی کرده و برخی دیگر مسئولیت پزشک را قهری و تعهد پزشک به درمان را ناشی از حکم قانون و اخلاق می دانند. از طرفی گاهی اوقات رضایت مجنی علیه بدون اینکه یکی از عناصر جرم را زایل کند سبب رفع تقصیر و معافیت از مجازات می شود در این صورت رضایت مجنی علیه شرط مشروعیت عمل و عدم تقصیر مرتکب و نه علت تأمه محسوب میگردد. و مشروعیت عمل مبتنی بر اجازه قانون است که در مقررات کیفری کشور ایران نسبت به مداخله طبیب در درمان بیمار صراحتاً صادر شده است. با این همه باید دید که در حقوق اسلامی ایران، مسئولیت پزشک از کدام بعد قابل دسترسی است. قانون مجازات اسلامی 1392 با تصحیح برخی از مواد قانون مجازات 1375 نظر تعدیل شده ای را ارائه کرده است و به تجزیه و تحلیل این موضوع پرداخت تا در این جهت گامی موثر در خصوص رفع نواقص مسئولیت کیفری پزشکان برداشته شود.

پزشک، مسئولیت، حقوق کیفری، قانون مجازات اسلامی