زهرا رفیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران دانشکده صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
شهریار محمدی - دانشیار دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی تهران دانشکده صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

سیستم های بیومتریک اغلب با مشکلاتی از جمله داده های خطای سنسور عمومی نبودن عدم تمایز غیر قابل پذیرش نرخ خطا و حملات کلاه برداری روبرو است به همین دلیل پیشنهاد می شود از سیستم های بیومتریک ترکیبی جهت بالا بردن امنیت استفاده می شود با توجه به اینکه خروجی نمرات تطبیق به وسیله ی روش های مختلف ناهمگن است قبل از هر ترکیب معنادار به نرمال سازی نمره در یک دامنه ی مشترک نیاز است در این مقاله ابتدا در ترکیب های مختلف سیستم بیومتریک چندگانه را شرح می دهیم و سطوح مختلف ترکیب اطلاعات سیستم های بیومتریک ترکیبی را بررسی کرده سپس نرمال سازی که به وسیله ی تکنیک های min – maxوz - scoreوMADوtanhوDecimal scalingوdouble sigmoid بر روی داده های خام به دست آمده از یک سیستم بیومتریک ترکیبی صورت اثر انگشت هندسه دست صورت گرفته است را بررسی می کنیم در نهایت با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی تکنیک با اولویت بالاتر را انتخاب می کنیم

سیستم بیومتریک ،بیومتریک ترکیبی،نمره نرمال سازی،تکنیک نرمال سازی