ابوالقاسم دائی چیان - استادیار و عضو هیات علمی موسسه پیام گلپایگان
حامد رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه پیام گلپایگان

در این مقاله شیوه ای جدید برای کنترل سیستم های چند عامله مبتنی بر کنترل تعاملات بین عامل ها معرفی شده است امرووزه بسیاری از واقعیت ها را می توان در قالب سیستم های چند عامله مدل کرد مثلا یک شبکه اجتماعی ساختاری اجتماعی است که از اعضای فردی یا سازمانی تشکیل شده و با یک یا چند نوع خاص از وابستگی مانند دوستی خویشاوندی لینک های وب و غیره به هم اتصال دارند یک شبکه اجتماعی را می توان در قالب یک سیستم چند عامله مدل کرد که ارتباطات و تعاملات عامل ها نقش تعیین کننده ای دارند در علم جامعه شناسی نیز توجه ویژه ای به تعاملات بین عامل ها در یک اجتماع شده است و نظریاتی مانند ساختارگرایی و ارتباط گرایی با توجه ویژه به تعاملات ارائه شده است در مدل سیستم های چند عامله هر عامل دارای تعاملاتی زن دار با عامل های همسایه می باشد و حالت خود را با توجه به حالت قبل خود و ضریبی که همان وزن تعامل است از حالت عامل های همسایه بروزرسانی می نماید معمولا کنترل نیز با اعمال یک وروری کنترلی به هر عامل اعمال می شود در این مقاله با کنترل تعاملات بین عامل ها اجتماع عامل ها و نه حالت عامل ها را کنترل می کنیم به نحی که مجموعه هوش بالاتری را از خود نشان دهد برای پیاده سازی کنترل کننده از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است همچنین کنترل تعاملات در صورت وجود محدودیت نیز بررسی شده است

کنترل هوشمند،کنترل سیستم های چند عامله،شبکه های اجتماعی،ارتباط گرایی،الگوریتم ژنتیک