ارتباط بین هوش معنوی و سلامت روانی در دانشجویان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف کلی تحقیق، بررسی رابطه بین هوش معنوی و سلامت روانی در ورزشکاران و غیر ورزشکاران بود. روش تحقیق به صورت پیمایشی از نوع همبستگی و جامعه ی آماری متشکل از 1570نفر دانشجوی پسر دانشگاه آزاد واحد سراب بود. با استفاده از جدول مورگان 311 ‏نفر ( 154 ‏ورزشکار و 157 ‏غیر ورزشکار) به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. در این تحقیق برای اندازه گیری متغیرها، جمع آوری داده ها و برخی اطلاعات لازم، از دو پرسشنامه ی سلامت عمومی(GHQ) و هوش معنوی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و برای آزمون فرضیه ها از آزمون r ‏پیرسون و آزمون تفاوت میانگین مستقل T-Test استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین هوش معنوی ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی و ورزشکاران ماهر و مبتدی و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین سلامت روانی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود داشت. بین سلامت روانی ورزشکاران رشته های گروهی با انفرادی و ورزشکاران ماهر و مبتدی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین سلامت روانی ورزشکاران و غیر ورزشکاران با هوش معنوی رابطه ی معنی دار و معکوس وجود داشت. به طور کلی می توان گفت، گرچه نتایج بعضی تحقیقات نشان دهنده ی تاثیر هوش معنوی بر روی سلامت روانی بود ولی به نظر می رسد عواملی به مراتب مهم تر در بروز یا عدم بروز اختلالات روانی نقش داشته باشند و از آنجا که ورزشکاران در مقایسه با غیر ورزشکاران از سلامت روانی بهتری برخوردار بودند، می توان پرداختن به ورزش را به عنوان یکی از این عوامل موثر نام برد

Keywords:

هوش معنوی , سلامت روانی , ورزشکار , غیر ورزشکار