یوسف یاوری - استادیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
کبری تلخی - کارشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اهمال کاری و بهره وری در بین اعضای هیات علمی تربیت بدنی بود. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های استان آذربایجان شرقی بود که از بین آنان تعداد 54 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه اهمال کاری بدیع، وظیفه دار و ساعدی (1385) و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی مدل اچیو (2007 ) برای جمع آوری داده های مورد نیاز تحقیق استفاده شد. از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروهها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرها در سطح معنیداری ( p≤ 0/05) استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق میانگین امتیازات مربوط به اهمالکاری به صورت معنیداری پایین تر از مقدار متوسط فرضی بود و میانگین امتیازات مربوط به بهره وری به صورت معنیداری بالاتر از مقدار متوسط فرضی بود. تفاوت در امتیازات اهمالکاری و بهره وری و خرده مقیاسهای آنها با در نظر گرفتن وضعیت تاهل، مدرک تحصیلی و رتبه دانشگاهی آزمودنیها و نوع دانشگاه محل خدمت اعضای هیات علمی معنیدار نبود .( p≥ 0/05 )بین اهمالکاری، بهره وری و ابعاد آنها رابطه معنیدار منفی وجود داشت (p ≤ 0 /05 ) به عبارت دیگر با افزایش اهمالکاری میزان بهره وری کاهش مییابد. یافته ها نشان دهنده آن است که اساتید تربیت بدنی دانشگاه در رفتارهای خود به صورت نسبتا مناسبی از اهمالکاری اجتناب کرده و لحاظ بهره وری در وضعیت مناسبی به سر میبرند.

اهمال کاری، بهره وری، هیات علمی، تربیت بدنی