عارف طیبی - کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)
نادر رهنما - استاد تمام، دانشگاه اصفهان
مسعود فیض بخش - استاد یار، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)

ناهنجاری عقب ماندگی اسکلتی فک پایین، ناهنجاری شایعی است که می تواند قبل از پایان سن رشد درمان شود؛ لذا هدف از این تحقیق تعیین تأثیر 6 ماه تمرینات اصلاحی بر بافت نرم اطراف مندیبل در کودکان مبتلا به عقب ماندگی اسکلتی مندیبل بود. تعداد 18 نفر از کودکان(دختر و پسر) مبتلا به ناهنجاری دو طرفه اسکلتی فک پایین به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به دو گروه مساوی کنترل(11/8 سال ، 158/2سانتی متر، 53/6 کیلو گرم )وتجربی(11/6 سال،159/5سانتی متر، 54/9 کیلو گرم) تقسیم شدند. نمونه ها به مدت شش ماه و طی یک برنامه اصلاحی پیش رونده، تمرینات منتخب را انجام دادند. تغییرات بافت نرم پوشاننده مندیبل (فتوگرافی) قبل و بعد در طول شش ماه (مدت زمان تحقیق) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات (P<0/05) استفاده شد. نتایج تحقیق به دنبال استفاده از تمرینات منتخب کششی و قدرتی در روند درمان، بهبود قابل ملاحظه ای را در کیفیت رشد بافت نرم متصل به مندیبل نشان داد.(P<0/05 )از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از تمرینات اصلاحی در درمان کودکان مبتلا به ناهنجاری عقب ماندگی اسکلتی فک پایین می تواند روش مکملی برای درمان های فانکشنال باشد.

عقب ماندگی اسکلتی فک پایین، تمرینات قدرتی ،تمرینات کششی ، فک پایین ، رشد، classII ،PNF