مریم احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
زهرا حجتی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامه تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر ترکیب بدن (وزن، شاخص توده بدنی، مجموع چین پوستی و اندازه دور شکم ) پسران دبستانی مبتلا به سندرم داون بود.مواد و روش ها: 20 دانش آموز پسر سندرم داون که از طریق روش ساده و در دسترس انتخاب شدند، در این مطالعه مداخله ای شرکت کردند؛ که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و بعد از مداخله، وزن، قد، چربی زیرپوستی و دور شکم آزمودنی ها مورد اندازه گیری قرار گرفت. کودکان در 6 هفته( 18 جلسه 60 دقیقه ای) تمرینات هوازی- مقاومتی شرکت کردند و در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل برای تعیین اختلاف بین گروهی وt همبسته برای بررسی اختلاف پیش و پس آزمون در هر گروه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتندو برای این عملیات آماری از نرم افزار spss18 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه تجربی وزن( p=0/004) ، شاخص توده بدنی(p=0/005)، مجموع چین پوستی(p=0/009 )و اندازه دور شکم(p=0/003) قبل و بعد از مداخله کاهش معنی داری داشتند؛ اما در گروه کنترل وزن(p=0/08)، شاخص توده بدنی(p=0/107 )و مجموع چین پوستی(p=0/072) تغییر معنی داری نداشته(p>0/05 )در حالی که اندازه دور شکم(p=0/006 )در این گروه افزایش معنی داری را نشان داده است. همچنین بررسی های بین گروهی نشان داده است که وزن (p=0/001)، شاخص توده بدنی(p=0/001 )، مجموع چین پوستی(p=0/001 )و اندازه دور شکم(p=0/0001 )در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است .(p<0/05)نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برنامه تمرین هوازی- مقاومتی بر بهبود ترکیب بدن پسران دبستانی مبتلا به سندرم داون مؤثر بوده است

سندرم داون، ترکیب بدن، تمرین هوازی- مقاومتی