تاثیر روش های مبتنی بر حل مسئله بر تفکر انتقادی دانشجویان مراکز آموزش عالی شهرستان سراوان

هدف از انجام پژوهش حاضر، تأثیر روش های مبتنی بر حل مسئله به تفکر انتقادی دانشجویان مراکز آموزش عادی شهرستان سراوان در نیمسال دوم سال تحصیلی 93/92 می باشد. روش تحقیق در این مطالعه از دو نیمه تجربی گروه کنترل نابرابر با پیش آزمون و پس آزمون بوده است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانشجویان نیمسال دوم سال تحصیلی 92/93 که دروس ریاضی را در مراکز آموزش عالی شهرستان سراوان اخذ نموده اند. تعداد آن ها 400 نفر دانشجو بود و از این تعداد 130 نفر دانشجو به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند که 65 نفر از افراد نمونه در گروه کنترل و 65 نفر دیگر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری به کاررفته در این پژوهش، که آزمون محقق ساخت پیشرفت تحصیلی درس ریاضی، که آزمون تفکر انتقادی واتسون گلیرز بوده است. برای به دست دادن تقویمی از هوایی محتوایی آزمون ها، پژوهشگر با بررسی و تحلیل مواد آموزشی کتاب و تعداد صفحات و مقایسه آن با در صد استفاده از سؤالات هر ماده با امتحان مزبور تا حدودی از روایی محتوایی آن مطمئن شد که به پویایی آزمون ها نیز با روش تنصیف محاسبه گردید که با توجه به رقم به دست آمده به ترتیب برای پیش آزمون و پس آزمون ( 0/71 . 0/68=r ) آسمان ها دارای پایایی قابل قبول و نسبتاً بالایی می باشند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی استفاده شده است. نتایج نشان داد که تفکر انتقادی قشون آزمایش که با روش های مبتنی بر حل مسئله آموزش دیده بودند نسبت به گروه کنترل که با روش های سنتی مرسوم مورد آموزش قرار گرفته بودند، بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آن ها معنی دار بوده است.

Keywords:

حل مساله , تفکر انتقادی , ریاضی